Strona główna

Jestem lekarzem specjalistą psychiatrą z ponad dwudziestoletnim stażem. Z mojego doświadczenia wynika, że farmakologia jest bardzo ważną, ale nie jedyną, składową leczenia pacjenta z problemami psychicznymi. Edukuję swoich pacjentów jak ważne jest rozpoznawanie własnych potrzeb. Kładę nacisk na dbanie o siebie na różnych płaszczyznach. Aby zapewnić optymalne leczenie współpracuję z wybranym psychoterapeutami.
Ukończyłam 4-letni akredytowany kurs psychoterapii „Rasztów”. Przez lata pracowałam z osobami uzależnionymi i ich rodzinami. Mam również doświadczenie w pracy biegłego sądowego.
Diagnozuję i leczę choroby oraz zaburzenia zdrowia psychicznego, takie jak:
-depresja,
-nerwica, zaburzenia lękowe
-zaburzenia snu,
-zaburzenia nastroju,
-zaburzenia odżywiania się,
-zaburzenia psychotyczne,
-zaburzenia psychiczne w wieku podeszłym w tym zaburzenia pamięci,
-uzależnienia
-zaburzenia osobowości
-zaburzenia „lekooporne” i niejasne diagnostycznie
-ADHD – które przy nasilonych objawach zwykle jest diagnozowane w dzieciństwie. ADHD przebiega z różnym nasileniem i nie zawsze jest rozpoznawane przed 18 rż dlatego psychiatrzy dorosłych również zajmują się ADHD. Wg statystyk ponad 35 % osób z rozpoznaniem ADHD w dzieciństwie ma objawy po 18 rż. objawów

1. Kiedy i po co do psychiatry?

Gdy pojawią się wątpliwości, kiedy trudności nie można pokonać dotychczasowymi sposobami, gdy rodzina czy znajomi sugerują konsultację. Po pomoc, albo po skierowanie na psychoterapie, również w celu wykluczenia choroby czy problemu.

2. Psychiatra, psychoterapeuta, psycholog, a może….

Psychiatra to lekarz- ukończone studia medyczne- ma kompetencje aby zalecić leczenie, wystawić zwolnienie, skierować do szpitala. Psycholog ukończył wydział psychologii, jest magistrem psychologii. I psychiatra i psycholog mogą być mogą być psychoterapeutami- ukończyć kurs psychoterapii i uzyskać wymagane certyfikaty. Zwykle terapeuta ma doświadczenie terapii własnej co działa na korzyść. Niestety nadal w Polsce nie ma ustawy dotyczącej zawodu psychoterapeuty więc należy sprawdzać jakie kwalifikacje ma osoba do której się udajemy.

3. Jak wygląda wizyta u psychiatry?

Mamy badanie, następnie diagnozę, a potem leczenie. Badanie psychiatryczne jest to rozmowa, jednak bardziej ukierunkowana- lekarz musi uzyskać odpowiedzi na pytania dla niego ważne, które znowu pacjent może uważać za niepotrzebne czy wręcz naruszające np. „ dlaczego pyta Pani o moich rodziców?”. Diagnoza nie zawsze jest jednoznaczna. Czasem diagnozuje się kilka problemów np. uzależnienie + zaburzenia lękowe. A czasem w trakcie leczenia następuje zmiana diagnozy. Zwykle po uzyskaniu nowych informacji na temat samopoczucia, albo zachowań pacjenta. Leczeniem może być farmakoterapia i/lub psychoterapia. Zwykle udaje się przedstawić plan leczenia.

4. Czy leki psychiatryczne uzależniają?

Część uzależnia. Leki uspokajające i nasenne. Jednak nie znaczy to, że nie można ich brać. Brane zgodnie z zaleceniem lekarza nie są niebezpieczne.

5. Czy to są psychotropy?

Bardzo często pytają pacjenci w ten sposób o leki które im zalecam. Leki działające w mózgu to psychotropy, tj. wykazują działanie w mózgu. Psychotropowe oznacza działające na mózg. Ale potoczne rozumienie tego słowa oznacza uzależniające. Niewiele leków ma takie działanie. – pyt nr 4

6. Co poza leczeniem?

Ważne jest dbanie o siebie. Branie odpowiedzialności za to jak się czujemy, za rozpoznanie i realizację własnych potrzeb. Niezwykle istotny jest odpoczynek, przez który rozumieniem każdą inną aktywność niż praca i obowiązki . Może być to aktywność fizyczna, relax psychiczny (np. w postaci rozwoju pasji, ale też oglądania ulubionego serialu), spotkania ze znajomymi, rozwój duchowy,

7. Co robić jeśli nie zgadzam się z psychiatrą?

Powiedzieć mu/jej o tym. Mogę zapewnić, że jestem w stanie znieść taką informację. Co więcej może to prowadzić do poprawy komunikacje między lekarzem a pacjentem, lepszego zrozumienia jaki mamy cele, po co zalecam to czy co innego. Znacznie gorzej jest kiedy pacjent nie przyjmuje leków lub przyjmuje je nieregularnie, porzuca leczenie, przyjmuje dodatkowo inne substancje. Zawsze też można zasięgnąć „ drugiej opinii”. Zdarzało mi się być takim „ drugim lekarzem”. Czy moi pacjenci zasięgają „drugiej opinii” nie wiem. Nikt dotychczas mi nie powiedział 🙂

8. Co będzie jak ktoś się dowie?

Może być bardzo różnie. Zwykle okazuje się że znajomy/ rodzina kogoś itp. też korzysta z pomocy. Leczenie psychiatryczne staje się co raz mniej stygmatyzujące.

9. Co z tym ADHD?

ADHD u dorosłych jest faktem! Od kilku lat psychiatrzy dorosłych zajmują się diagnozą i leczeniem ADHD u dorosłych, ponieważ stało się to koniecznością. ADHD jest obarczone obciążeniami w postaci np.45% większego ryzyka obrażeń fizycznych, 50% większego ryzyka poważnych wypadków komunikacyjnych, wielokrotnie częstszego ryzyka prób samobójczych. Współwystępowanie innych zaburzeń psychicznych to raczej zasada niż wyjątek.

Praktyka Prywatna Katarzyna Wakuła

O mnie

Cennik

FAQ

Zapisy